Februari & ’t Confetti-effect

De energie van februari gaat over het voeden van je kiemen. Over nog niet te veel naar buiten treden. Nieuwe ideeën en plannen die opborrelen liefdevolle aandacht geven zonder gelijk te hard van stapel te lopen. Deel ze nog niet te veel met anderen, hou ze nog een beetje voor jezelf. Je hoeft ook nog niet precies te weten hoe deze ideeën of plannen er precies uit gaan zien, in welke fysieke vorm ze je gaat gieten. Onze maatschappij is er zo op gericht dat we snel resultaat willen zien. Dat we moeten presteren en misschien wel kansen laten liggen als we niet direct aan de slag gaan met ons idee. Maar dat hoeft niet. Tenminste, niet als jij je ook wat meer af zou willen stemmen op het ritme van de natuur, van de seizoenen. Dus “werk” aan je ideeën wanneer je er zin aan hebt. Niet vanuit een kramp omdat je denkt dat je moet omdat anders…..

Nog niet zo lang geleden las ik in één van de nieuwsbrieven die ik in mijn mailbox ontvang iets moois. Het ging over het krijgen van nieuwe ideeën maar ondanks je enthousiasme, dat vuurtje dat van binnen aan gaat, je soms niet altijd de tijd, ruimte of energie voelt om er gelijk iets iets mee te doen. Ik deel het met je:

“Mijn enthousiasme wil alles nu meteen, gisteren al geregeld en vandaag de puntjes op de i. Het liefst van de daken schreeuwen en aan iedereen vertellen hoe leuk het gaat worden.

Ik heb ideeën altijd gezien als energieën/ spirits die vanuit de onzichtbare wereld gemanifesteerd willen worden in de fysieke tastbare werkelijkheid. Als zo’n idee dan zich bij mij aandient, dan ga ik daar altijd zeer respectvol mee om. Ik voel enorm veel dankbaarheid dat het mij heeft gekozen, en blijf daarom in contact met het idee. Ik sluit een soort deal/contract af waarin ik een commitment maak: ik ga jou werkelijkheid maken.

Als ik dit namelijk niet doe, dan verliest dit idee zijn vertrouwen in mij, en gaat het naar iemand anders toe. Dan merk ik bijvoorbeeld dat mijn enthousiasme voor het idee plots weg is, dat de energie erachter verdwenen is. Daarom zet ik kleine stapjes en laat het idee weten: ik ben jou niet vergeten, ik ga er helemaal voor maar heb wat tijd nodig.”

(uit: de nieuwsbrief van Aike Ananda Art)

Ik vond dit zo’n mooie gedachte dat ik dit nu ook voor mezelf zo gebruik. Ik schrijf het idee dat in mij op komt op in een boekje of sla het op in een notitiemapje op mijn telefoon. En in de loop van de tijd schrijf ik er dingetjes bij. Wanneer ik de woorden nog niet helemaal kan vinden, probeer ik het gevoel bij het idee te vangen in beelden. Zo maakte ik bijvoorbeeld intuïtief een board voor mezelf  tijdens de Saar X Lys workshop afgelopen januari. Op deze manier geef ik de ideeën een plekje in mijn bewustzijn en hoef ik niet bang te zijn dat ik ze vergeet. En ik vertrouw er op dat wanneer de tijd daar is, ik vanzelf voel dat mijn idee in fysieke vorm de wereld in mag.

Hoewel de verleidingen er zijn om weer aan van alles deel te nemen en in te gaan op uitnodigingen, voel ik dat ik best nog een beetje behoefte heb aan vertoeven in mijn winterholletje. In januari had ik zo links en rechts  toch al best weer het eea in mijn agenda staan. En dat voelde niet lekker. Te vol. Februari houd ik daarom waar kan bewust wat rustiger wat betreft afspraken etc. Ik zeg nog wat vaker nee. Ik ben vooral voor mezelf bezig. Ik lees veel en ben veel creatief bezig met van alles en nog wat. Zo kocht ik eindelijk eens een stofschaar voor mezelf en maakte ik een aantal slingers van repen preloved stofjes. Iets wat ik al een hele tijd eens wilde uitproberen. En ik haal momenteel ontzettend veel plezier uit werken met papier maché. Geïnspireerd door de workshop ‘Vogels met een verhaal’ van Stefanie Rijs (welke ik mijn moeder cadeau gaf met haar verjaardag afgelopen november) heb ik de smaak helemaal te pakken. Ik knipte en plakte al twee hele middagen samen met Quinn en begon afgelopen week eindelijk voor mijzelf aan mijn tweede vogeltje. Nog drie  te gaan. Want mijn plan is om een vogelvlucht van vijf vogels in totaal te maken welke samen een gedicht vormen van Britt Nelissen (jullie kennen haar misschien wel van de gedichtjes van Little Universe). Het creatief bezig zijn voelt bijna als een warm weerzien met iemand uit mijn verleden. Als kind kon ik ook uren achter elkaar knutselen. Hoewel het moederschap mijn creativiteit al langzaam aanwakkerde de afgelopen jaren merk ik nu steeds meer en meer hoeveel voldoening en plezier ik hier uit haal. Het is een soort confetti effect; hoe meer ik hier mee bezig ben, hoe enthousiaster en blijer ik word! Als dat niet lekker bij mijn intentie voor 2025 past dan weet ik het ook niet meer! Mocht je die even gemist hebben: Vooral veel dingen doen waar ik blij van word en die mijn vuurtje brandend houden!

De dagen zijn vooralsnog vooral grauw en grijs. Voor veel mensen een lange en soms lastige start van het nieuwe jaar. Natuurlijk hou ik ook liever van zon op mijn snoet maar persoonlijk heb ik er gelukkig niet zo’n last van. Maar weet, als jij diegene bent; de lente is in aantocht! En tot die tijd, wanneer je het even beu bent; ga dan iets doen waar je blij van wordt! Misschien heb jij ook wel, net als mij, iets wat je als kind heel graag deed… Maak er eens een paar uur (of misschien wel een dag of een weekend!) voor vrij en ga op ontdekkingstocht. Kijk eens wat het jou brengt. En o ja, zoek dan gelijk eens het liedje ‘Wolken’ op van Anouk en Yora en zet deze op! Ik wens je veel plezier!

Liefs Sarah