Rommelig

Rommelig

Het uithouden van onduidelijkheid en nog niet precies weten welke kant het op gaat vind ik misschien wel het lastigste van alles wanneer het gaat over persoonlijke processen. Misschien herken jij het ook wel. Je hebt nog geen idee wat het je precies gaat brengen, hoe het er uit zal gaan zien en wat nou precies ‘de bedoeling’ is. Het is een gevoel van aanmodderen. Niet een duidelijk richtingsgevoel hebben. Ik vind dat enorm uitdagend en het roept vaak weerstand op.  Ik ben dan snel geneigd in één van mijn twee meest gebruikte overlevingsstandjes te schieten: doordouwen òf het tegenovergestelde: freeze.

Bij die eerste ga ik tegen heug en meug toch dingen à la minute proberen te forceren, te veranderen of te organiseren. Zowel in privé als werksfeer. Resultaat? Alles behalve dat wat ik dacht er mee te bereiken. Een enorme energielek, weinig levensvreugde en geen stroming in mijn leven. Met als gevolg dat het minder gezellig is in m’n privéleven (want je snapt, met een lege batterij ben je sneller geïrriteerd/gestrest/getriggerd) en op het gebied van werk merk ik dit bijvoorbeeld aan weinig respons van potentiële deelnemers op datgene wat ik organiseer (hoe k*t ook, ik vind dit dus echt een heel duidelijk voorbeeld over hoe energie werkt hè!).

Dan die tweede, standje ‘freeze’.. Deze heeft vooral vaak te maken met mijn werk en sluipt er in als ik niet zo lekker in mijn vel zit en/of moe ben en ik er dan voor kies om overmatig (zucht, helemaal niet handig natuurlijk) te gaan scrollen… En je snapt, natuurlijk zie ik dan alleen maar succesverhalen van andere ondernemers op mijn feed en binnen no time keldert mijn eigenwaarde naar nul. Als dat gebeurt, blokkeert ongeveer alles in mij volledig. Ik voel geen plezier meer in de dingen die ik doe, niks deugt meer (inclusief ikzelf), en de creatiekracht is heel, heel ver te zoeken. Er komt niets meer uit. Alsof ik mezelf dus letterlijk bevries.

Mijn leven voelt op die momenten ROMMELIG. Gelukkig ben ik me er tegenwoordig steeds sneller bewust van wanneer ik weer in zo’n standje schiet en kies ik in plaats van voor doordouwen of bevriezen steeds vaker voor: vertragen en vertrouwen. En soms ook niet en dan wentel ik mezelf nog eens lekker in een poel van zelfmedelijden inclusief dekentje op de bank, een zak chips en Netflix (Ben ook maar mens hè? 😉 ).

Maar goed, rommelig dus. Grappig, want laat dat nou net het gevoel/de energie zijn die bij deze maand hoort (7 september – 6 oktober). Wellicht herken je het gevoel en heb je er op dit moment ook last van. Het kan er op lijken dat om je heen alles klaar is voor een grote overgang, maar toch niets op zijn plaats staat. Deze maand gaat het er om dat de potentie die je in de afgelopen maanden opgebouwd hebt vanzelfsprekend vorm aan neemt. Zonder pushen of forceren! In stilte rijpen. De uitnodiging is dus om terug te schakelen en rustig te werken vanuit je bron. Lastig misschien, je staat nog met één been voelbaar in die hoge zomerenergie en daarbij komt ook nog eens dat september een maand is waar in de huidige maatschappij van alles weer wordt opgestart en “moet” gebeuren. Doe wat nodig is, maar doe het voor je gevoel langzaam. Stap voor stap.

Wat mij betreft geldt dat niet alleen voor deze maand maar altijd wanneer het leven rommelig aanvoelt; vertraag, haal adem en vertrouw. Hoe frustrerend soms ook… En ja, ik zeg dit even hard tegen mezelf als tegen jullie. Want ooh, wat is dit soms toch moeilijk. Misschien nog wel een beetje extra wanneer je een vurig type bent, een doordouwer, een ram, een ‘gaan met die banaan’, ‘liever nog alles gisteren dan vandaag’ of ‘niet lullen maar poetsen’ type. En toch, probeer maar wat zachter te zijn voor jezelf. Wat milder. Want dat is waar we denk ik heen mogen; minder vechten voor of tegen en meer mee gaan in de flow. Als iets niet wil, dan niet. Laat het los en voel wat wèl moeiteloos gaat.

Voor het geval je het nog niet mee had gekregen en net misschien dacht: “Huh, maandenergie?” Ik heb het verlangen mijn leven meer af te stemmen op het ritme van de seizoenen. En dan niet volgens onze Westerse indeling van de seizoenen, die voort komt uit de stand van de zon ten opzichte van de aarde, maar aan de hand van het werk van Jaap Voight*. Ons organische (natuurlijke) ritme loopt namelijk 6 weken voor op die indeling. Zo begint de herfst dus al eigenlijk in augustus. Kijk dan maar eens om je heen en zie dat het groen langzaam aan uit de bladeren verdwijnt en er al voorzichtig herfstkleuren verschijnen.

Geïnspireerd door het werk van Jaap en mijn verlangen organiseer ik maandelijks een ‘Walk with me’ gathering. Een inspirerende wandeling verweven met momenten van verstillen, voelen en bewustwording. Soms alleen. Soms samen. De wandeling is voor iedereen die zijn of haar leven ook op een eenvoudige manier meer wil afstemmen op het ritme van de seizoenen. Voor tijden en data kun je mijn instagram account (onderwegmetsarah) in de gaten houden of mij een mailtje sturen.

Ik ben benieuwd. Herken jij dit rommelige gevoel en hoe ga jij er meer om?

*Jaap bestudeerde ruim tien jaar de invloed van de seizoenen op de mens en ontwierp op basis van de I-Tjing en een oude Chinese kalender een model om te leven in het ritme van de seizoenen. Het geeft ons waardevolle informatie en adviezen voor het dagelijks leven en werk: Wanneer begin je iets nieuws? Wanneer kun je het best een project of zelfs een bedrijf starten? Wanneer breng je de boel op orde? Wanneer trek je je terug en wanneer ga je er juist op uit? Het is een leidraad voor iedereen om in een natuurlijk ritme te leven en helpt ons niet alleen staande te blijven, maar ook werkelijk creatief te zijn te midden van een turbulente buitenwereld met zijn steeds hoger opgevoerde levenstempo en illusie van voortdurende expansie.

Vertraag. Haal adem. Vertrouw. En heb een mooie herfst. <3