Over mij
Mijn naam is Sarah. Als kind speelde ik het allerliefst buiten, hutten bouwen en bomen klimmen in het park achter mijn ouderlijk huis of mij uren zelf vermaken rondom de boerderij van mijn opa en oma. Ook verslond ik boeken. Met vooral de boeken van Astrid Lindgren als lievelings. In mijn fantasie waande ik mij regelmatig in Bolderburen en ging ik op avontuur met Ronja de roversdochter. We hadden ook een hond thuis: Bouquet (vernoemd naar Hyacinth Bucket van de Engelse serie Schone Schijn), mijn maatje! Ergens rond mijn zevende ging ik op scouting. Dat bleek een schot in de roos; veel buiten, avontuur, altijd het gevoel gehad ècht mezelf te kunnen zijn en een hechte groep mensen om me heen. Veel van mijn mooiste jeugdherinneringen hebben zich daar afgespeeld.
En nog steeds ben ik graag buiten. Dichtbij de natuur. Back to basic ben ik op mijn best. Inmiddels ben ik moeder en woon ik samen met mijn dochter en partner in Apeldoorn. Mijn grote wens is dat daar weer eens een hond bij komt. Ook droom ik over een (vakantie)huis in Zweden. Scandinavië heeft een plekje in mijn hart verovert, het zal je niet verbazen: de natuur, de rust, de ruimte…
Dromen zijn goed om te hebben, zo lang de ene droom maar niet elke keer vervangen wordt zodra je er weer eentje vervuld lijkt te hebben. Iets wat ik zelf wel lang heb gedaan. Je kent het misschien wel: “Als ik dat eindelijk heb of doe dan…” Vanaf ongeveer mijn pubertijd ben ik heel lang zoekend geweest. Naar datgene wat mij werkelijk kon vervullen. In school, in werk, in relaties, in reizen, het invullen van mijn vrije tijd… Maar ik kwam er uiteindelijk achter dat er niks buiten mijzelf was wat voor die vervulling kon zorgen. Ik had het te zoeken in mijzelf. En dat is waar mijn reis in 2018 is begonnen, de weg naar binnen. Zo’n reis is niet iets wat je zomaar even doet en kent naast veel mooie inzichten en hoogtepunten absoluut ook diepe dalen. Het zal ook nooit “klaar” zijn (ja, wanneer je je oogjes toe doet hier op aarde, maar wie weet waar je daarna terecht komt?! 😉 ) maar ondertussen weet ik wel steeds beter waar ik werkelijk voldoening uit haal en wat er voor mij werkelijk toe doet. En dat is veel minder “spectaculair” dan wat ik zelf van te voren had kunnen bedenken en er mij door de jaren heen is wijs gemaakt (niet zozeer door de mensen om mij heen, maar wel door wat ik dacht dat de maatschappij van mij verwachtte en ons wordt voorgeschoteld).
Back to basic. Je eigen vuurtje brandend houden. Doen waar je ècht blij van wordt.
Dat is wat er toe doet en wat ik jou ook toewens!
Liefs Sarah