Levensstroom

Levensstroom

2024 ligt nog als een soort leeg blad voor me. Precies zoals ik dat vorig jaar ook ervoer. Er is alleen één verschil. Vorig jaar zat er namelijk nog een soort van moeten achter. Met mijn eigen coachtraject in december ’22 afgerond dacht ik in 2023 er met frisse moed tegen aan te gaan. Grappig hoe deze woorden eigenlijk al impliceren dat ik er moeite voor zou moeten doen. Er tegen aan gaan. Dat is nou juist wat ik voor aankomend jaar los ga laten. Niet forceren maar daadwerkelijk meer meebewegen op mijn levensstroom en het ritme van de seizoenen.

Toch nog even een kleine recap van 2023. Ik deelde er online weinig over afgelopen jaar. Maar het ging alles behalve vloeiend of met de stroom mee. Het voelde eerder als ploeteren, tegen de stroom in zwemmen en keer op keer vast zitten in de modder. Alles waar ik zelf voor dacht te staan leek een ver van mijn bed show. Hoe konden mensen de dingen die ik schreef of vertelde nog serieus nemen als ik er zelf zó bij zat? Hoe kon ik mijzelf nog serieus nemen? Is dit überhaupt wel mijn pad? Wat is in vredesnaam de “bedoeling”? En was dit dan waar ik al die jaren zo hard voor gewerkt heb? Zo veel in heb geïnvesteerd? In energie, tijd èn geld?

Dit hele proces heeft zeker tot eind oktober geduurd. Waarvan ik de eerste helft van het jaar ook nog te kampen had met enorme eczeemklachten aan mijn handen (ik schreef een gedeelte van mijn inzichten hier over in mijn vorige blog), zo erg zelfs, dat ik letterlijk niks meer kon doen en er niets anders van me werd gevraagd dan daadwerkelijke overgave.

2023 was een jaar waarvan ik niet bedacht had dat het zo zou gaan. En toch, vanuit een ander perspectief gezien was het een enorm cadeau. En dat kan ik nu pas zeggen hè, achteraf. Want had je me dit tijdens mijn dieptepunten benoemd dan had ik waarschijnlijk een slipper naar je kop gegooid! 😉 Het is alsof ik afgelopen jaar een groot deel van alle geleerde lessen en inzichten de afgelopen jaren op een diepere laag mocht integreren. Alsof ze een diepere dimensie hebben gekregen. Het niet alleen met mijn hoofd en hart snappen en voelen maar alsof het diep in mijn wezen, mijn systeem, is doorgedrongen. Sinds eind oktober voelt het in mijn basis rustiger, kalmer en is er weer vertrouwen. In mijzelf en het pad wat ik te gaan heb.

Terug naar nu. 7 januari 2024. Weer een leeg blad, maar dan anders. Mag en kan ik dit jaar ontspannen in een gevoel van ‘niet weten’? Niet precies weten waar heen, hoe en wanneer? Met mijn pad, mijn werk, mijn leven? Geen specifiek doel, droomplaatje of bestemming. Daadwerkelijk durven en kunnen vertrouwen op wat het leven van mij wil, en niet op wat ik wil van het leven. Mijn levensstroom; daar mag het over gaan dit jaar.

En tegelijkertijd vind ik dit zò verdomd lastig. Ik ben een doener èn een dromer, een vuur type en iemand die jaren heeft gefunctioneerd op wilskracht (als overlevingsmechanisme). Vooral de momenten accepteren wanneer je het allemaal even niet zo voelt stromen en de frustratie opborrelt als het even niet gaat zoals je bedacht, gewenst of gewild had, zijn voor mij de uitdaging.

En precies daarom organiseer ik binnenkort een Huiskamer Gathering. Voormensen die voor dit jaar ook het verlangen hebben zich (meer) over te kunnen geven aan zijn of haar levensstroom. (Meer info vind je op mijn instragram account: onderwegmetsarah)

Het is mijn eerste stap dit jaar om weer iets te organiseren. Kleinschalig, dichtbij (of eigenlijk in mijn) huis maar vooral dichtbij mezelf. En ik geloof eigenlijk dat dat wel goed voelt. Dus voel je welkom en voor 2024 wens ik jou ontspanning in het niet weten en durven vertrouwen op jouw levensstroom!